Een enerverende dag (29 oktober)

Na het ontbijt zijn we met een gids 150m omhooggeklommen via rotsen naar het Waterberg Plateau. Het gebergte is 50km lang en 16km breed. In de vallei woonden de Herero's, want hier was een waterbron. In 1904 zijn alle Herero's de Kalahari ingejaagd door de Duitsers. Op het plateau leven o.a. witte en zwarte neushoorn, antiloop soorten en  hyena's. De gids gaf ons veel info. Het verschil tussen witte en zwarte neushoorn is o.a. dat witte gras eten en drollen laten liggen, de zwarte eet bladeren en trapt zijn drol fijn en verspreidt het tot een cirkel. De bushmanfig is een boom waarvan de bladeren erg giftig zijn. De bushmen smeerden hun pijlen en speren in met het melkachtige sap van deze bladeren. Als een antiloop nu geraakt wordt, rent hij niet 20 km gewond door, maar raakt verlamd. Dan wordt zijn keel zo snel mogelijk doorgesneden, anders komt het gif in het bloed. Er was ook een boom, waarvan de wortels gemalen werden en in water opgelost, dit wordt door de man gedroneken en werkt als viagra. Droge olifanten- of neushoorndrollen kun je aansteken en in je kamer leggen (zelf een tijdje wegblijven), de rook verjaagt en versuft de malariamuggen. Kortom veel te weten gekomen tijdens deze 3 uur durende wandeling. 

Rond 11.00 uur richting Okonjima Lodge. We waren de gate van Waterberg Plateau nog niet uit of we zagen 2 vechtende groepen apen, wat een kabaal. Aangezien het erg geregend had de avond ervoor, was de weg op sommige plaatsen erg glibberig en waren er grote plassen. Rond 13.30 Okonjima lodge. We moesten 3 gates door. Onderweg zagen we al een groep giraffen en een grote 'plastic' neushoorn. Opeens bewoog deze, het was een echte die net in het waterpoeltje was geweest en dat vlak naast de auto. De kamer is super, vanuit je bed kijk je door een groot raam uit op de savanne.

Om 16.00 de Africat tour gedaan. Africat is een stichting die zich inzet voor de Afrikaanse katachtigen, ze werden hier verzorgd en opgevangen. Tegenwoordig richten ze zich vooral op educatie en voorlichting aan boeren/dorpjes hoe ze hun vee op een andere manier kunnen beschermen dan de katachtigen dood te schieten. Eerst naar het info centrum, waar Felx de gids ons alles vertelde. Ook naar de operatie/onderzoekskamer. In juni hebben ze voor het laatst een gewond dier gehad. We hebben voor 3 jaar een spot van een cheeta gesponsord, mochten een sticker op een metalen cheeta plakken en onze naam op een deur schrijven. Bij het info centrum liep een albino jakhals. Daarna op zoek naar cheeta's in het 7 ha grote omheinde gebied. Er zitten er 5 in. Deze kunnen niet meer in het wild worden uitgezet. We waren het hek nog niet door of ze lagen met elkaar in de schaduw van een boom. Daarna onder genot van een wijntje naar de zonsondergang  gekeken. Wat een enerverende dag.